SOSYAL MEDYADA KİŞİSEL VERİLERİN KORUNMASI

Sosyal medyada kolaylıkla iletişim kurabiliyor ve birçok şeyden haberdar olabiliyoruz. Ancak sosyal medyanın olumlu özelliklerinin yanı sıra özel hayatı tehdit eden olumsuz yönleri de bulunmakta, kişisel veriler kolaylıkla sosyal medyaya aktarılabilmektedir. Kişisel verilerin başkaları tarafından kaydedilmesi bir hukuk ihlalidir. Kişisel veriler kanunu ile bu suçlar önlenebilir.

Kişisel verilerin işlenmesi; “kişisel verilerin tamamen veya kısmen otomatik olan ya da herhangi bir veri kayıt sisteminin parçası olmak kaydıyla otomatik olmayan yollarla elde edilmesi, kaydedilmesi, depolanması, muhafaza edilmesi, değiştirilmesi, yeniden düzenlenmesi, açıklanması, aktarılması, devralınması, elde edilebilir hâle getirilmesi, sınıflandırılması ya da kullanılmasının engellenmesi gibi veriler üzerinde gerçekleştirilen her türlü işlem” olarak, geniş bir alanı kapsayacak şekilde tanımlanmıştır. Gerekçede belirtildiği gibi, kişisel verilerin işlenmesi, verilerin ilk defa elde edilmesinden başlayarak veriler üzerinde gerçekleştirilen tüm işlem türlerini ifade etmektedir. (Tasarı, s. 18.)

SOSYAL MEDYA VE FİKRİ HAKLAR

Sosyal medya kendi fikirlerimizi söyleyebilme veya yaratıcılığımızı sergilememize olanak sağlayan bir platformdur. Ancak kendimize ait bir içeriği başkalarının izinsiz kopyalaması bir marka hakkıdır. Bu kişi fikri hakkı ihlal etmektedir.

Örneğin, tanınmış bir markanın ismini kullanarak bir Facebook sayfası açarak, o markanın tanınmışlığını kişisel amaçlarınız için kullanabilirsiniz. Bu ve benzeri durumlara karşı sosyal ağlar, “fikri hak ihlalini şikayet et” gibi uygulamalarla ihlallerin önüne geçmeye çalışmaktadır.

Özellikle sosyal medya ve bilişim teknolojileri kullanılarak, kişi ve kurumların fikri ve sınai hakları basit bir biçimde ihlal ve manipüle edilebilmektedir. Bu duruma karşı kanun koyucunun düzenlemeler yapması bir mecburiyet halini almıştır. Fikir ve sanat eserlerinin korunması amacıyla 5846 sayılı ve 1951 tarihli Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu (FSEK) yürürlüğe girmiştir. Bu kanun, 1983, 1995, 2001, 2004 ve 2008 yıllarında önemli değişikliklere uğramış ve özellikle 2001, 2004 ve 2008 değişiklikleri ile cezai hüküm içeren maddelerde kapsamlı düzenlemelere gidilmiştir. Belirtmek gerekir ki 23.01.2008 tarih ve 5728 sayılı “Temel Ceza Kanunlarına Uyum Amacıyla Çeşitli Kanunlarda ve Diğer Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ile 5846 sayılı FSEK’in beşinci bölümünde düzenlenen “Ceza Davalarına” ilişkin kısım tamamen değişikliğe uğramıştır. Bu değişiklikten önceki düzenlemede Kanun’un 71. maddesinde “manevi haklara tecavüz”, 72. maddesinde “mali haklara tecavüz”, 73. maddesinde “diğer suçlar”, 74. maddesinde “fail”, 75. maddesinde “kovuşturma ve tekerrür” hususları düzenlenmekte iken, bu maddeler 5728 sayılı Kanun’un getirdiği değişiklikle birlikte artık FSEK’in 71. maddesinde “manevi, mali veya bağlantılı haklara tecavüz”, 72. maddesinde “koruyucu programları etkisiz kılmaya yönelik hazırlık hareketleri” ve 75. maddesinde “soruşturma ve kovuşturma” şekline dönüştürülmüş ve 73 ve 74. maddeler de ilga edilmiştir. (Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu-1951).

HABERLEŞME GİZLİLİĞİ İHLALİ

Sosyal medya çerçevesinde en çok yapılan suçlardan biridir. Kişinin iletişimde bulunduğu bireylerin izinsiz bir şekilde paylaşması çok ciddi bir suç teşkil etmektedir. Bireyin karşısındaki insana saygı göstermesi ve istemediği durumlara sokmaması gerekmektedir.

TCK’nun 132. Maddesi hükmü, kişinin kendisiyle yapılan haberleşmenin içeriğinin diğer tarafın rızası olmaksızın ifşa edilmesini de suç olarak düzenlemiştir. O halde, yalnızca karşı tarafın üçüncü kişilerle yapmış olduğu görüşmelerin değil, bizatihi fail ile yatığı görüşmelerin yayılması da suçtur. Yani, örneğin, sosyal ağ hesabından bir kimseyle mesajlaşan fail, eğer bu mesaj içeriklerini karşı tarafın rızası olmaksızın yayınlar ya da paylaşırsa, bu durumda TCK m. 132/3 dolayısıyla cezalandırılacaktır. (AV. Özocak G.)

SOSYAL MEDYADA KİŞİYE , TOPLUMA VE DEVLETE KARŞI İŞLENEN SUÇLARIN TAMAMI